-
1 тон
I сущ.; в разн. знач.югары тон — высо́кий тон
ачулы тон — серди́тый тон
яхшы тон — хоро́ший тон
күңелле тонда (тон белән) — весёлым то́ном, в весёлом то́не
йөрәк тоннары — то́ны се́рдца
- тон бирүII сущ.; этногр.пе́рвый ребёнокIII прил.; диал.тон угылга тун тияр, актыгына ат тияр, уртанчысына ук та юк, чук та юк — (посл.) пе́рвому сы́ну - одея́ния (отца́), после́днему сы́ну - и́мя отца́, сре́днему - ничего́
1) прозра́чный2) чи́стый, без при́месей -
2 раздраженный
См. также в других словарях:
тон — I. и. 1. муз. физ. Билгеле бер югарылыктагы тавыш, шаулаудан аермалы буларак, саф музыкаль тавыш 2. мед. Йөрәк тибешенең яки гомумән эчке әгъзаларның характерлы тавышы 3. Сөйләүченең тыңлаучыга яки сүз предметына карата мөнәсәбәтен белдерү өчен… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
